Na porekolekcyjnym Dniu Wspólnoty Ruchu Światło-Życie w Swarzędzu, w parafii Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych zgromadziło się około 140 osób licząc dorosłych i dzieci. W grupie tej znalazło się około 10 młodych ludzi ze wspólnoty młodzieżowej na Osiedlu Warszawskim, którzy podjęli posługę diakonii opiekuńczej. Za sugestią pary diecezjalnej połączyły się w tym dniu dwa rejony: Swarzędz i Koziegłowy. Miało to wymiar praktyczny – rejon Koziegłowy liczy tylko 3 kręgi – ale również duchowy, wspólnotowy. Spotkanie rozpoczęło się w kościele zapaleniem świecy oazy i namiotem spotkania. Mszę św. celebrował ks. proboszcz Janusz Molewski – moderator rejonowy. Po mszy św, w ramach godziny odpowiedzialności, Krzysztof Jankowiak wygłosił prelekcję nt. Nowy człowiek wobec mediów ukazującą wyzwania, jakie stawia chrześcijanom rzeczywistość współczesnych mediów.
Druga część DW odbyła się w pobliskim Pałacu pod Lipami, gdzie w przestronnej sali spożyliśmy agapę. Po agapie mogliśmy wysłuchać drugiej konferencji wygłoszonej przez ks. Janusza nt. jedności. Ostatnim punktem programu była godzina świadectwa, w czasie której dzieliliśmy się tym, w jaki sposób budujemy jedność z kościołem z naszymi parafiami i innymi wspólnotami lokalnymi. Bogu niech będą dzięki za ten czas świętowania i budowania wspólnoty.
Renata i Mariusz Skoraszewscy – para rejonowa rejonu Swarzędz
Świadectwo jednej z par z przeżytego DW:
W niedzielę 21 października zaplanowaliśmy comiesięczne spotkanie naszego kręgu. Okazało się, że w tym samym dniu możemy pojechać na Dzień Wspólnoty do Swarzędza. Po namyśle zdecydowaliśmy się na Swarzędz i sądzę, że nikt z nas nie poczuł się zawiedziony.
Już sama Eucharystia, poprzedzona czasem na wyciszenie i ubogacona oazowymi pieśniami, stała się w naturalny sposób centralnym punktem naszego spotkania. Jej atmosfera przywodziła na myśl msze w czasie rekolekcji, można było poczuć wspólnotę wszystkich zgromadzonych, również parafian, którzy w tym czasie byli w kościele. Interesujące prelekcje, wspólny posiłek, szczere i naturalne świadectwa przyczyniły się niewątpliwie do wzmocnienia więzi z rodzinami zaangażowanymi w Domowy Kościół, ale także, jak się okazało, w życie parafii. Końcowa modlitwa i błogosławieństwo mogłyby objąć również znajdujące się w sali obok dzieci, staramy się o to zwykle w czasie naszych spotkań w kręgu.
Całość bardzo nas wzbogaciła i ucieszyła, chwała Panu!
Małgorzata i Zenon
Koziegłowy
