W dniach od 31 stycznia do 4 lutego br. w Zaniemyślu odbyła się Oaza Rekolekcyjna Animatorów II stopnia. Rekolekcje prowadził ks. Marcin Skowron. Podczas konferencji zastanawialiśmy się nad imiennym zaproszeniem (powołaniem) skierowanym przez Pana Boga indywidualnie do każdej pary animatorskiej, aby służyła małżeństwom w kręgu oraz nad odpowiedzią na to zaproszenie. Rozważaliśmy na czym polega odpowiedzialność animatorów za duchowy rozwój kręgu, jakie stoją przed nią zadania oraz jak je wypełniać, aby pomóc powierzonym małżeństwom w dążeniu do świętości w oparciu o formację wypracowaną przez Domowy Kościół. W rekolekcjach wzięły udział 23 małżeństwa oraz 28 dzieci, którymi podczas zajęć dla rodziców opiekowała się diakonia wychowawcza. Jesteśmy wdzięczni Panu Bogu za ten błogosławiony czas.
Katarzyna i Piotr
Świadectwo – ORAR II
Członek DK bez formacji jest jak żołnierz bez karabinu!
Przeżyte rekolekcje dla nas to czas łaski i działania Ducha Świętego w Nas, w szczególności poprzez spotkanie z drugim człowiekiem – jego świadectwo. Rekolekcje to czas formacji naszego ducha, czas treningu z instruktarzem.
Jadąc na rekolekcje byliśmy już po raz drugi animatorami, ogólnie ponad 5 lat w DK. Dotychczasową posługę wypełnialiśmy w naszym rozumieniu z należytą starannością, koordynując prace kręgu i posług w parafii. Jednak w miarę upływu czasu i pojawiających się problemów wewnątrz samego kręgu, nie potrafiliśmy odpowiedzieć na jego potrzeby. Po okresie zachwytu, zaczęły rodzić się wątpliwości „kręgowiczów” co do sposobu formacji w Domowym Kościele, pojawiały się nowe pomysły i znaki zapytania, na które nie potrafiliśmy odpowiedzieć. Czuliśmy, że formacja jest czymś dobrym, choć na pewno stawiającym wyzwania, jednak nie mieliśmy na tyle kompetencji, aby umieć to przekazać innym czy też zainspirować wątpiących do otwarcia się na formacje, bo sami jej nie przeżyliśmy. Brakowało nam przez to wiedzy o samym Ruchu jak i o tym, jaka jest tak naprawdę rola i znaczenie pary animatorskiej w kręgu. W swojej niewiedzy ograniczaliśmy się do roli „administratora” nie wiedząc, że to na nas spoczywa odpowiedzialność za rozwój duchowy kręgu. Aby inspirować innych trzeba świadczyć sobą – swoją drogą – swoją formacją. Aby zapalać innych, samemu trzeba płonąć. A jak tu świadczyć nie będąc na rekolekcjach?
Na ORAR II doszło do nas, że to sam Chrystus stawia przed nami te zadania i ma w tym zamierzony cel, że trzeba mu odpowiedzieć na to wezwanie podejmując zobowiązania, czyli drogę formacji w DK . Nie można być uczniem Chrystusa chodząc za nim bez celu, aby uczyć się od Jezusa trzeba się poddać Jego działaniu. Aby poddać się działaniu Boga w naszym życiu, trzeba mu stworzyć przestrzeń i świadomie mu się oddać aby mógł działać. Świadomie przyjmując zobowiązania DK, w tym uczestnictwo w rekolekcjach, otwieramy drogę Jezusowi, który chce działać w naszym życiu, ale także przez nas działać w życiu innych. Rekolekcje to szansa dla nas by Go spotkać i powiedzieć TAK!Z P.Bogiem K i D z Naramowic
 |
OdpowiedzPrzekaż dalej
|
