„Nie ma nic piękniejszego nad zjednoczenie podczas Eucharystii. To ona jest źródłem i szczytem życia chrześcijańskiego” – mówił podczas Adwentowego Dnia Wspólnoty na poznańskich Winogradach ks. Marcin Skowron, diecezjalny moderator Domowego Kościoła gałęzi rodzinnej Ruchu Światło – Życie.
Hasło „Życie w świetle” było przewodnim tematem Adwentowego Dnia Wspólnoty, który w tym roku odbył się w parafii p.w. św. Karola Boromeusza w Poznaniu na os. Pod Lipami. Eucharystia poprzedzona została adoracją przed Najświętszym Sakramentem, podczas której mieliśmy okazję zawierzać swoje rodziny i codzienne sprawy Panu Jezusowi. Podczas celebracji Mszy św. piękną oprawę muzyczną zapewniła schola Domowego Kościoła, której śpiew przybliżał nas do jeszcze pełniejszego zaangażowania się w to niezwykłe spotkanie.
Tegoroczny dzień wspólnoty miał na celu pogłębienie spojrzenia na rozumienie liturgii i naszego udziału w niej. Według papieża Franciszka „Życie w świetle” w szczególny sposób jest związane z życiem Eucharystią. Skoro liturgia jest „szczytem, do którego zmierza działalność Kościoła i jednocześnie jest źródłem, z którego wypływa cała jego moc” nie można sobie wyobrazić, żeby mogło ono istnieć i rozwijać się w oderwaniu od niej.
Podkreślił to w swoim kazaniu ks. Marcin Skowron. – Liturgia jest darem samego Boga. Ten dar sprawia, że chcemy w nim widzieć działanie Boga. Mamy się w nią włączać zgodnie z zasadami, które powinny nam pomagać a nie przeszkadzać w jednoczeniu się ze Stwórcą. Eucharystia ma scalać nas we wspólnocie, abyśmy szli umocnieni do naszych kręgów. – tłumaczył. – To dlatego Eucharystia nie jest zobowiązaniem, bo każdy z nas wie, że jest ona darem Boga, źródłem i szczytem życia chrześcijańskiego.
Podkreślił, że powinniśmy nauczyć się czytać znaki Bożej obecności, stąd w adwencie roraty o poranku. Za św. Filipem Neri, ks. Skowron nawiązał do określenia Eucharystii jako pomostu między niebem a ziemią, gdzie mamy możliwość przenieść się do przedsionków nieba.
Po Mszy św. spotkaliśmy się na agapie w domu parafialnym, gdzie podczas rozmów mogliśmy umacniać wzajemne relacje i dzielić się doświadczeniami życia we wspólnocie. Ten czas wspólnotowego spotkania pokazał, że dla wielu z nas „ Światło” jest znakiem obecności Bożej i jego działania w naszych rodzinach oraz środowiskach do których jesteśmy posłani.
Mariola Kuroczycka
fot. Jarosław Dąbek
